menu zamknij menu

Zabytkowy ikonostas

Archanioł Gabriel i apostołowie Mateusz i Łukasz

 

DSC_3494 kopia_resize

Ikony umieszczone w lewej części Królewskich Wrót.

Górna ikona ukazuje archanioła Gabriela ze sceny Zwiastowanie Przenajświętszej Bogurodzicy. W kształcie prostokąta zamknięta zaokrąglonym łukiem. Materiałem na którym zostały wykonane to blacha i olej. Datowanie koniec XIX w.

Dolna ikona przedstawia z lewej strony ikonę św. Mateusza z prawej św. Łukasza. W kształcie prostokąta. Wykonane na blasze z olejem. Datowanie koniec XIX w.


 

 Bogurodzica i apostołowie Marek i Jan Teolog

DSC_3498 kopia_resize

Ikony umieszczone w prawej części Królewskich Wrót .

Górna ikona ukazuje Przenajświętszą Matkę Bożą ze sceny zwiastowania. W kształcie prostokąta zamknięta zaokrąglonym łukiem. Materiałem na którym zostały wykonane to blacha i olej. Datowanie koniec XIX w.

Dolna ikona przedstawia z lewej strony ikonę św. Marka, z prawej św. Jana Teologa. W kształcie prostokąta. Wykonane na blasze z olejem. Datowanie koniec XIX w.


 święty Szczepan

DSC_3501 kopia_resize

Ikona w ikonostasie świętego Szczepana pierwszego męczennika

Ikona umieszczona po prawej stronie ikonostasu. Znajduje się w drzwiach diakońskich. W kształcie prostokąta zamknięta zaokrąglonym łukiem. Napisana na olejnym płótnie. Datowanie koniec XIX w.


święty Wawrzyniec

DSC_3489 kopia_resize

Ikona w ikonostasie świętego Wawrzyńca

Ikona umieszczona po lewej stronie ikonostasu. Znajduje się w drzwiach diakońskich. W kształcie prostokąta zamknięta zaokrąglonym łukiem. Napisana na olejnym płótnie. Datowanie koniec XIX w.


 

 DSC_3485 kopia_resize

DSC_3509 kopia_resize


święty Teodozjusz

DSC_3464 kopia_resize

TEODOZY, arcybiskup czernihowski (Swiatitiel Fieodosij, archijepiskop Czernigowskij), 5/18 lutego (rocznica śmierci) i 9/22 września (rocznica przeniesienia relikwii w 1896 r.).

Urodził się na początku lat trzydziestych XVII w. Należał do starego dworzańskiego rodu Uglickich-Połockich. Jego ojciec był duchownym. Idąc w jego ślady syn skierował swe kroki do Kijowskiego Brackiego Kolegium. Nie dane mu jednak było ukończyć szkoły, którą zamknięto po zniszczeniu Podola przez wojska polskie. Wówczas wstąpił do Ławry Kijowsko-Pieczerskiej.

Początkowo Teodozy sprawował funkcję kierownika domu metropolity, następnie mianowano go przełożonym Monasteru Wydubickiego w Kijowie. Później kierował kilkoma innymi monasterami. W 1691 r. w randze archimandryty został pomocnikiem arcybiskupa czernihowskiego Łazarza, a po dwóch latach samodzielnym arcybiskupem tej diecezji. Walcząc z unitami umiejętnie współpracował z buntowniczymi Kozakami i wznosił nowe monastery.

Arcybiskup Teodozy zmarł 5 lutego 1696 r. i został pochowany w soborze Borysa i Gleba w Czernihowie. Dzięki modlitwom do niego miało miejsce wiele cudownych zdarzeń. Szczególnie często ze swymi wskazówkami pojawiał się podczas snu.

W 1776 r. stwierdzono, że ciało arcybiskupa nie uległo rozkładowi. W 1896 r. Rosyjska Cerkiew Prawosławna zaliczyła go do grona świętych. W 1898 r. w obecności ponad stu pięćdziesięciu tysięcy wiernych odbyły się uroczystości otwarcia jego grobu. Podczas ceremonii stwierdzono czterdzieści dziewięć przypadków uzdrowień.

Na ikonach święty przedstawiany jest jako starszy mężczyzna w liturgicznych biskupich szatach, z mitrą na głowie. Ma kształtną, jasnokasztanową brodę i długie, opadające na plecy i ramiona włosy. –Prawą dłoń unosi w błogosławieństwie, w lewej trzyma Ewangelię lub biskupi żezł.

W Parafii Prawosławnej w Sandomierzu ikona św. Teodozjusza trafiła jako dar archimandryty Nikodema (Sylko) z Charkowa w 2013 r. Ikona liczy 120 lat.