Zabytkowy ikonostas
Archanioł Gabriel i apostołowie Mateusz i Łukasz
Ikony umieszczone w lewej części Królewskich Wrót.
Górna ikona ukazuje archanioła Gabriela ze sceny Zwiastowanie Przenajświętszej Bogurodzicy. W kształcie prostokąta zamknięta zaokrąglonym łukiem. Materiałem na którym zostały wykonane to blacha i olej. Datowanie koniec XIX w.
Dolna ikona przedstawia z lewej strony ikonę św. Mateusza z prawej św. Łukasza. W kształcie prostokąta. Wykonane na blasze z olejem. Datowanie koniec XIX w.
Bogurodzica i apostołowie Marek i Jan Teolog
Ikony umieszczone w prawej części Królewskich Wrót .
Górna ikona ukazuje Przenajświętszą Matkę Bożą ze sceny zwiastowania. W kształcie prostokąta zamknięta zaokrąglonym łukiem. Materiałem na którym zostały wykonane to blacha i olej. Datowanie koniec XIX w.
Dolna ikona przedstawia z lewej strony ikonę św. Marka, z prawej św. Jana Teologa. W kształcie prostokąta. Wykonane na blasze z olejem. Datowanie koniec XIX w.
święty Szczepan
Ikona w ikonostasie świętego Szczepana pierwszego męczennika
Ikona umieszczona po prawej stronie ikonostasu. Znajduje się w drzwiach diakońskich. W kształcie prostokąta zamknięta zaokrąglonym łukiem. Napisana na olejnym płótnie. Datowanie koniec XIX w.
święty Wawrzyniec
Ikona w ikonostasie świętego Wawrzyńca
Ikona umieszczona po lewej stronie ikonostasu. Znajduje się w drzwiach diakońskich. W kształcie prostokąta zamknięta zaokrąglonym łukiem. Napisana na olejnym płótnie. Datowanie koniec XIX w.
święty Teodozjusz
TEODOZY, arcybiskup czernihowski (Swiatitiel Fieodosij, archijepiskop Czernigowskij), 5/18 lutego (rocznica śmierci) i 9/22 września (rocznica przeniesienia relikwii w 1896 r.).
Urodził się na początku lat trzydziestych XVII w. Należał do starego dworzańskiego rodu Uglickich-Połockich. Jego ojciec był duchownym. Idąc w jego ślady syn skierował swe kroki do Kijowskiego Brackiego Kolegium. Nie dane mu jednak było ukończyć szkoły, którą zamknięto po zniszczeniu Podola przez wojska polskie. Wówczas wstąpił do Ławry Kijowsko-Pieczerskiej.
Początkowo Teodozy sprawował funkcję kierownika domu metropolity, następnie mianowano go przełożonym Monasteru Wydubickiego w Kijowie. Później kierował kilkoma innymi monasterami. W 1691 r. w randze archimandryty został pomocnikiem arcybiskupa czernihowskiego Łazarza, a po dwóch latach samodzielnym arcybiskupem tej diecezji. Walcząc z unitami umiejętnie współpracował z buntowniczymi Kozakami i wznosił nowe monastery.
Arcybiskup Teodozy zmarł 5 lutego 1696 r. i został pochowany w soborze Borysa i Gleba w Czernihowie. Dzięki modlitwom do niego miało miejsce wiele cudownych zdarzeń. Szczególnie często ze swymi wskazówkami pojawiał się podczas snu.
W 1776 r. stwierdzono, że ciało arcybiskupa nie uległo rozkładowi. W 1896 r. Rosyjska Cerkiew Prawosławna zaliczyła go do grona świętych. W 1898 r. w obecności ponad stu pięćdziesięciu tysięcy wiernych odbyły się uroczystości otwarcia jego grobu. Podczas ceremonii stwierdzono czterdzieści dziewięć przypadków uzdrowień.
Na ikonach święty przedstawiany jest jako starszy mężczyzna w liturgicznych biskupich szatach, z mitrą na głowie. Ma kształtną, jasnokasztanową brodę i długie, opadające na plecy i ramiona włosy. –Prawą dłoń unosi w błogosławieństwie, w lewej trzyma Ewangelię lub biskupi żezł.
W Parafii Prawosławnej w Sandomierzu ikona św. Teodozjusza trafiła jako dar archimandryty Nikodema (Sylko) z Charkowa w 2013 r. Ikona liczy 120 lat.